مسابقات ریاضی دانشجویی ایران، مسابقه‌ای است که هر ساله توسط انجمن ریاضی ایران، در یکی از دانشگاه‌های کشور برگزار می‌شود. در این مسابقه، هر دانشگاه، ۵ نفر از دانشجویان برتر دوره کارشناسی ریاضی را انتخاب و به این مسابقه اعزام می‌کند. اردیبهشت سال ۸۷، این مسابقه در دانشگاه امیرکبیر تهران برگزار شد و من هم به عنوان یکی از آن ۵ نفر منتخب دانشگاه در این مسابقه شرکت کردم. بعد از ثبت‌نام و اسکان در هتل، وقتی برنامه مسابقه را چک می‌کردم، دیدم یکی از برنامه‌های آن در روز آخر، ضیافت شام به میزبانی دکتر محمدباقر قالیباف، شهردار تهران است. در واقع، شهرداری تهران، یکی از حامیان مالی مسابقه بود.

روز آخر مسابقه، ساعت تقریباً ۴:۳۰ بعدازظهر بود که تلفن اتاق زنگ خورد و گفت که تا نیم ساعت دیگر، جلوی در هتل برای رفتن به ضیافت شام شهردار تهران آماده باشیم. ایشان تمام اعضای گروه‌ها و سرپرستان تیم‌ها را دعوت کرده بود. وقتی جلوی در هتل رسیدیم، دیدیم چندین دستگاه اتوبوس، برای بردن شرکت‌کننده‌ها در خیابان جلوی هتل پارک شده است. اولین نکته‌ای که توجه‌ام را جلب کرد، نو بودن و تمیز بودن اتوبوس‌ها بود که به نظر من، نشانه این بود که آقای قالیباف، برای شرکت‌کنندگان، ارزش زیادی قائل بودند.

دکتر قالیباف

سوار اتوبوس‌ها شدیم و راه افتادیم. مقصد، تالار پذیرایی بوستان گفتگو بود. بعد از رسیدن و پیاده شدن، با نظم و احترام خاصی، وارد تالار شدیم. بعد از چند دقیقه، آقای قالیباف هم، همراه با چند نفر از همراهان‌شان، به جمع‌مان اضافه شدند. نکته‌ای که برایم جالب بود، این بود که ایشان در عین پرجذبه بودن، با شرکت‌کنندگان و سرپرستان تیم‌ها، خیلی صمیمانه و خودمانی برخورد می‌کردند و با همه، خوش و بش می‌کردند.

نوبت به شام رسید که انصافاً سنگ تمام گذاشته بودند و با چندین غذای مختلف از مهمانان‌شان پذیرایی کردند که این هم به نظر من، نشان از عزیز بودن شرکت‌کننده‌ها برای ایشان بود. ناگفته نماند که محل اسکان اعضای تیم‌ها هم، هتل چهار ستاره انقلاب بود که بنا به شنیده‌ها، بخشی از هزینه‌های اسکان در آن را شهرداری تهران، متقبل شده بود.

یکی از نکات جالبی که ایشان در خلال صحبت‌های‌شان مطرح کردند، بحث دغدغه ایشان درباره عدم حضور نخبگان ریاضی در عرصه مدیریتی کشور بود. ایشان گله کردند که چرا باید این نخبگان فقط مشغول آموزش و تحقیق و پژوهش در دانشگاه‌ها و مراکز آموزشی کشور باشند و ابراز امیدواری کردند که در آینده از ذهن‌های خلاق این نخبگان در مدیریت کشور استفاده شود.

دکتر قالیباف

این نکته، برای من تازگی داشت و تا آن روز، از هیچ‌کسی چنین حرف‌هایی در مورد وارد شدن نخبگان ریاضی به پست‌های مدیریتی نشنیده بودم.

شاید بگویید که با توجه به زمان برگزاری مسابقه که سال ۸۷ بوده و سال ۸۸ هم دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری بوده، این ضیافت و این تعریف و تمجیدها فقط یک نمایش تبلیغاتی بوده است؛ اما من این‌طور فکر نمی‌کنم؛ چون اولاً آقای قالیباف، اصلاً در سال ۸۸، کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری نشدند. دوم اینکه چنین ضیافت پرهزینه‌ای، هیچ توجیهی نداشت؛ چون تعداد شرکت‌کننده‌ها به ۲۵۰ نفر هم نمی‌رسید.

به نظر من، دلیل آقای قالیباف برای برگزاری این ضیافت، ثبت یک خاطره خوب از شهر تهران و ایجاد حس مفید بودن و باارزش بودن در ذهن دانشجویان ریاضی شرکت‌کننده در مسابقه بود؛ به ویژه در زمانی که رشته‌ ریاضی در دانشگاه‌های کشور، مظلوم واقع شده است.  من به نوبه خودم از ایشان ممنونم.

لینک ثابت: https://panevis.ir/?p=388

سرمایه‌گذاری روی بیت‌کوین