به طور معمول بعد از هر حادثه و بلای طبیعیای مثل زلزله چند روز پیش کرمانشاه، رسانهها و مسئولان از مردم میخواهند برای بهبود حال مجروحان دعا کنند؛ اما آیا واقعاً دعا روی بهبود بیماران تاثیر دارد؟ این سوال را به صورت یک نظرسنجی در اینستاگرامم مطرح کردم:
همانطور که میبینید، ۸۲ درصد رایدهندهها گفتهاند که دعا روی بهبود بیماران تاثیر دارد. چند روز پیش کنجکاو شدم بدانم علم در این مورد چه میگوید. در حین جستجوها به مقالهای در نیویورکتایمز برخورد کردم. تا به حال تحقیقات زیادی برای بررسی تاثیر دعا روی بهبود بیماران انجام شده است. یکی از معتبرترین و بزرگترین آنها تحقیقی است که توسط بنیاد تمپلتون (Templeton Foundation) انجام شده است. این بنیاد آمریکایی که در سال ۱۹۸۷ تاسیس شده است، سالانه ۷۰ میلیون دلار برای پشتیبانی از تحقیقات و آزمایشهای مربوط به مذهب، اعتقادات، روحانیت، روان و مسائل انسانی هزینه میکند.
آزمایش تاثیر دعا روی بهبود بیماران در سال ۲۰۰۶ و با هزینهای در حدود ۲٫۴ میلیون دلار انجام شد. برای این آزمایش ۱۸۰۲ بیمار قلبی از ۶ بیمارستان در آمریکا انتخاب شدند و به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند:
۱. گروهی که برای آنها دعا نمیشد.
۲. گروهی که برای آنها دعا میشد ولی نمیدانستند که برایشان دعا میشود.
۳. گروهی که برای آنها دعا میشد و میدانستند که برایشان دعا میشود.
سپس محققان با دادن نام و حرف اول نام خانوادگی بیماران گروه دوم و سوم از افراد سه کلیسا خواستند که برایشان دعا کنند. متن دعا دلخواه بود؛ اما از دعاکنندگان خواسته شد عبارت «برای یک جراحی موفقیتآمیز همراه با بهبود سریع، سالم و بدون عوارض» را در دعاهایشان بگنجانند.
نتایج آزمایش در شماره ۴ جلد ۱۰ ژورنال قلب آمریکا (The American Heart Journal) چاپ شد:
محققان ۳۰ روز بعد از جراحی با بررسی عوارض عمل متوجه شدند هیچ تفاوتی بین بیمارانی که دعا نمیشدند و بیمارانی که دعا میشدند ولی نمیدانستند که دعا میشوند، یعنی گروه اول و دوم وجود ندارد! اما این آزمایش برای گروه سوم بیتاثیر نبود: بررسیها نشان داد افراد این گروه به طور محسوسی حالشان رو به وخامت رفته است! دلیل آن این بود که این گروه با دانستن اینکه دارند دعا میشوند، پیش خودشان گفتهاند که «حتماً وضعیت بیماریام خیلی بد است که دارند برایم دعا میکنند» و همین باعث نگرانی و اضطراب و بدتر شدن حالشان شده است.
به طور خلاصه میتوان نتیجه آزمایش را اینطور بیان کرد که دعا کردن پنهانی تاثیری روی بهبود بیماران ندارد؛ اما گفتن این موضوع به بیمار که دارید برایش دعا میکنید، حالش را بدتر میکند.
با وجود گستردگی و معتبر بودن آزمایش، مقامات مذهبی شهر میسوری نتایج آزمایش را قبول نکردند و گفتند که همچنان در کلیساها برای بیماران دعا میکنند؛ چون مطمئنند که دعا برای بهبود بیماران مؤثر است.
قبول دارم که دعا باعث آرامش روح و تسکین همراهان بیمار میشود؛ اما چنین آزمایشهایی و به طور کلی علم را هم نمیتوان نادیده گرفت.
منبع: +
اگر میخواهید از انتشار نوشتههای بعدی پانویس باخبر شوید، میتوانید به طور رایگان، مشترک خوراک پانویس، اینستاگرام من و یا کانال تلگرام پانویس شوید و یا برای اشتراک ایمیلی، ایمیل خود را در کادر زیر وارد و ثبت کنید:
دقت داشته باشید که برای فعالسازی اشتراک ایمیلی، باید ایمیلی که از طرف وبلاگ برایتان فرستاده میشود را تأیید کنید.
لینک ثابت: https://panevis.ir/?p=2085
با سلام
لاری دوسی (Larry Dossey) در تحقیقی، دو گروه از بیماران مبتلا به یک بیماری مشابه را به دو دسته تقسیم کرد. سپس گروهی از افراد که خودشان را باایمان توصیف میکردند برای یک گروه از بیماران دعا کردند. هیچ گروهی از بیماران نمی دانستند که آیا آنها مورد دعای داعیان مومن هستند یا نه و آنهایی که مشغول دعا کردن بودند هم نمی دانستند برای چه گروهی دعا می کنند. نتیجه آنکه سلامت گروهی از بیماران که برایشان دعا شد، نسبت به گروه دیگر به میزان بیشتری افزایش پیدا کرد.
منبع: کنترل فشار روانی، جرالد اس گرینبرگ، ترجمه دهقانی، نجاریان، شیرافکن و خدارحیمی، 1387، ص 222.
ادمین جان چه حرف مزخرفی زدی! فکر کردی اسم یه ارگان رو که تو آمریکا یا هر جای دیگه بیاری اعتبار داره؟ همینکه به یه نتیجه تحقیق بسنده میکنی نشون از شعور والا و قدرت استدلالت داره باید عرض کنم تو اسرائیل هم این تحقیقات زیاد انجام میشه و از قضا همون نتیجه ای رو میگیرن که شما گرفتی! برو بجای این مزخرفات و این عکس قلابی یه دور لااقل قران رو تحقیق کن و بخون!!
سلام.
متاسفانه همه چیزو میخواند با ابزارهای فیزیکی بسنجند و بعد در عقاید من و شما شک و شبهه وارد کنند. شما اگه بخوای یه چیزی رو که در عالم ماده نمود پیدا میکنه را بسنجید (مثلا بررسی تاثیر باران اسیدی بر محیط زیست) و درموردش تحقیق علمی انجام بدید، چون وسایل و ابزارها و مواد مورد نیاز برای آزمایش کردن روی اون در عالم ماده وجود داره، چنین تحقیقی امکان پذیره. ولی چیزی که از جنس ماده نیست و در عالم فرای ماده نمود داره و سنخیتی با عالم ماده نداره، ما در عالم ماده هیچ ابزاری برای اندازه گیری و سنجش و تحقیق بر روی اون را نداریم، لذا تحقیق و بررسی روی اون فقط آب در هاون کوبیدنه. دعا کردن، از جنس ماده نیست، از جنس عالم ماده نیست که با ابزارهای این عالم بشه اندازه گیریش کرد. این مطالعه ای که این محققان آمریکایی انجام دادند، به نتایجی رسیدند که با عقاید و فرضیات اعتقادی ما متناقضه. چرا؟ چون نه تنها اون محققان، بلکه هیچ کسی در این دنیا، ابزاری متناسب و هم سنخ دعا(که امری فرا ماده است) در اختیار نداره که بتونه تاثیرگذاری دعا رو بسنجه. دقیقا مثل اون بنده خدایی که رفته بود دستگاه ها و تجهیزات فیلمبرداری و میکروفن داخل یک قبر، همراه یک جنازه گذاشته بود تا مثلا به قول خودش بفهمه که چه اتفاقاتی در قبر رخ میده و مثلا بتونه فشار قبر و شب اول قبر را ضبط کنه! خخخخ …! درضمن یکی از افرادی که نظر گذاشتند، نوشتند که برخی مواقع دعا اثر نداره. به این دوست محترم باید عرض کنم که دعا اگه اثر نداشته باشه، یعنی نعوذ بالله خداوند طبق وعده ای که داده، عمل نکرده و درواقع خلاف وعده کرده! (ادعونی استجب لکم= بخوانید مرا تا اجابت کنم شما را،، إِنَّ اللَّهَ لَا يُخْلِفُ الْمِيعَادَ= بدون شک خدا خلف وعده نمیکند) و میشه نتیجه گرفت که خدا نعوذ بالله دروغگو هست. لذا عقیده ما به وجود خدای یکتا زیر سوال میره! و به کفر کشیده میشیم! در حالی که اینطور نیست. اگر دعا کردید، باید برای اجابتش، از قبل شرایطش را مهیا کرده باشید. مثلا در دعای کمیل میخونیم که: اللهم اغفر لی الذنوب التی تحبس الدعا (خدایا ببخش گناهانی از من را که مانع استجابت دعا میشوند). این یعنی برخی گناهان مانع استجابت دعا میشه!خب تازه اگر از اون گناهانی که مانع استجابت دعا میشه توبه کنیم و دیگه تکرارشون نکنیم، باز هم نباید صد در صد انتظار داشته باشیم که دعا فورا در همین دنیا اجابت بشه، چون خدا بهتر از من و شما میدونه چی برای من و شما بهتره. از طرفی طبق روایات، خدا دوست نداره جواب بندشو سریع بده، چون بندش میره و دیگه برنمیگرده! دوست داره جوابش رو بده ولی با تاخیر! تا اینکه بندش بیشتر باهاش همدردی کنه، خدا همدردی و استغاثه بندشو دوست میداره. از اینها که بگذریم، ممکنه چندین سال دعا کنید ولی بازم جوابی نگیرید. باز هم ناراحت نشید، به خدا بد و بیراه نگید. چون خدا صلاح نمیدونه توی این دنیا، فلان دعای شما رو برآورده کنه! ولی مطمئنا در اون دنیا، یه چیزی صد برابر بهتر بهتون میده، یعنی دعاها و گریه های ما بی نتیجه نمی مونه و ضایع نمیشه، طبق آیات قرآن کریم: «فَمَنْ يَعْمَل مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْراً يَرَهُ وَ مَنْ يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّهٍ شَرَّاً يَرَهُ » و «اِنَّا لَا نُضِيعُ اَجْرَ مَن اَحْسَنَ عَمَلاً»!
دو سال پیش، یک شرکت معروف داروسازی در تهران رزومه دادم. خدا خدا میکردم که استخدام بشم، کلی نذر و نیاز کردم که استخدام بشم آخه موقعیت و حقوقش عالی بود از نظر من. با اینکه رزومه علمی من پذیرفته شد و تقریبا 90 درصد کار اوکی بود، ولی لحظه آخر بهم اطلاع دادند که رد شدم! کلی ناراحت شدم و اعصابم خرد شد. بعد از دو سال، به یک فرصت شغلی بهتر برخورد کردم و واقعا خوشحال شدم که خدا دو سال پیش دعای منو مستجاب نکرد!
التماس دعا، یا علی
ممنون که نظرتونو نوشتین؛ اما با عرض پوزش با کل نظرتون مخالفم!
خلاصه استدلال شما در مورد تاثیر دعا اینه:
ملت دعا کنن. اگه جواب گرفتن که چه بهتر. بهش ایمان میارن و به دیگران هم توصیه میکنن که برای حل مشکلاتشون دعا کنن.
اگه جواب نگرفتن، بهشون میگین «حتماً گناهکار بودین که دعاتون مستجاب نشده. برید اول گناههاتونو پاک کنین».
اگه طرف رفت و همه گناههاشو هم پاک کرد و بازم دعاش مستجاب نشد، ورق آخر رو رو میکنین و میگین «حتماً خدا نخواسته که دعاتون مستجاب بشه؛ چون خدا بهتر از ما خیر و صلاحمون رو میخواد». اگر هم طرف اعتراضی کرد، فوری میگین «یعنی خدا نعوذ بالله دروغگو هستش؟ پناه بر خدا. من با شما بحثی ندارم دیگه».
دوست عزیز! آقای دکتر وحید دامن افشان عزیز! شمادچار سوء برداشت شدید که مخالفت کردید!
من نمیگم خدا دروغگو هست، بلکه منظورم این بود که برخی از افرادی که دعا میکنند، انتظار دارند که بواسطه دعا کردن، خواسته هاشون از طرف خدا، بدون قید و شرط اجابت بشه و اگر دعاشون مستجاب نشد، نق میزنند، به خدا بد و بیراه میگند و اتفاقا با استناد به آیات خود قرآن، میگند خدا دروغگو هست، لذا تارک الصلاه میشند و کلا مسلمانی را می بوسند میذارند طاقچه بالا. روی صحبت من با این چنین افراد بود که بدون اینکه درک صحیحی از جایگاه دعا داشته باشند، خیال میکنند کارکرد دعا اینه که بی قید و شرط خواسته هاشون را برآورده کنه! هر چیزی در نظام آفرینش کارکرد خاص خودش را داره! سعی و تلاش و همت و عرق ریختن در میدان عمل سرجای خودشه، دعا کردن هم سرجای خودشه! نمیشه گفت دست روی دست بذار و دعا کن خدا تو رو به خواستت میرسونه. از طرفی، نمیشه گفت فقط تلاش کن و عرق بریز و سمت دعا و مناجات نرو! بلکه ما باید جایگاه تلاش و کوشش و همچنین جایگاه و کارکرد دعا را درک کنیم تا دچار بی ایمانی و کفرگویی نشیم. امیدوارم متوجه منظورم شده باشید.
اگر من جایگاه و نقش دعا رو نمیدونستم، وقتی دو سال پیش دعا میکردم تا استخدام بشم ولی استخدام نشدم، قطعا ایمانم ضعیف شده بود و ممکن بود نسبت به دعا و قرآن و پیغمبر و کل دین سوء ظن پیدا کنم و دین را بذارم کنار. در حالی که خداروشکر من جایگاه و کارکرد دعا در نظام آفرینش را میدونستم. امیدوارم این بار متوجه منظورم شده باشید. ممنون از شما! یا علی
من میگم دعا تاثیری نداره. شما میگین داره. من میگم کو تاثیرش؟ شما میگین یا گناهکاری (منظور من دامنافشان نیست) یا خدا هنوز صلاح ندونسته دعات رو مستجاب کنه.
با این استدلال شما اگه از ۱ میلیارد دعای من، فقط یکیش هم مستجاب بشه، فوری میگین دیدی دعا تاثیر داره؟ وقتی هم بگم پس اون ۹۹۹۹۹۹۹۹۹ بقیه چی؟ میگین یا گناهکاری یا خدا صلاح ندونسته! به نظرتون منطقیه استدلالتون؟
لطفاً اگه جوابی دارین، با این فرض باشه که من اعتقادی به اسلام ندارم.
خب اگر فرض بگیریم اعتقادی به اسلام ندارید، پس دیگه بحثی ندارم چون بحث کردن بی نتیجه است. چرا که هیچ دینی کامل تر از اسلام وجود نداره. پس ابتدا شما درمورد اسلام تحقیق کنید تا به اسلام بپیوندید، بعدش بحث میکنیم. شاید هم نیازی به بحث نباشه، چون خودتون که درمورد اسلام تحقیق کردید، پی می برید که دعا چه جایگاهی داره. متاسفانه خیلی از ما ایرانی های به ظاهر مسلمون، مسلمون واقعی نیستیم. چون دینمون را به ارث بردیم و هیچ تحقیقی روی دین های دیگه نکردیم. وقتی به دنیا اومدیم و بزرگ شدیم، دیدیم پدرمون موقع اذان نماز میخونه و نماز جزو آیین دین اسلامه، ما هم از پدرمون تقلید کردیم و تاحالا هم به همین دین تقلیدی داریم زندگی میکنیم!!!!!!! این واقعا فاجعه آمیزه. به همین خاطره که بعد از مدتی خیلی ها از اسلام زده میشند، یا حس میکنند خدا صداشون را نمیشنوه، خدا دعاشون را نمیشنوه، دعا بی تاثیره. قبول کنیم که کم کاری خودمون باعث شده به اینجا برسیم. کسایی که قبلا مسلمان نبودند (مثلا یک عمر در اروپای پیشرفته زندگی میکرده و مسیحی بوده، ولی بعد از تحقیق و مطالعه کامل، فهمیده که اسلام دین حقی هست) را که می بینید، غبطه میخورید که چقدر به آموزه های اسلام پایبند هست و از ما ایرانی ها بهتر حجابشون را رعایت میکنند. چرا ؟ چون با تحقیق کامل دینشون را انتخاب کردند نه اینکه دینشون ارثی و اکتسابی باشه.
قبل از هر بحثی، بهتره بیشتر مطالعه کنیم و خودمون برای مسلمونی خودمون و برای دین خودمون شک و شبهه ایجاد کنیم تا مجبور بشیم بیشتر تحقیق کنیم.
منظورم از اونجا که گفتم «یک عمر در اروپای پیشرفته زندگی میکرده و مسیحی بوده، ولی بعد از تحقیق و مطالعه کامل، فهمیده که اسلام دین حقی هست»، درموردی کسایی هست که ابتدا مسلمان نبودند ولی بعد از تحقیق و پرس و جو و بررسی ادیان مختلف، به اسلام روی آورده اند و مسلمان شده اند.
آقای دامن افشان! شما اگه معتقد هستی که دعا تاثیری نداره، پس به مسلمان بودنتون باید شک کنید! یا اسلام را نباید قبول داشته باشید، یا اگر قبول دارید، همه جای اسلام را باید قبول کنید.اگه همه جای اسلام را قبول ندارید، یعنی نعوذبالله برخی جاهای اسلام عیب داره، که یعنی خدا دین معیوب برای ما فرستاده! در حالی که اینطور نیست و اسلام بدون عیبه! لذا شما هستید که عیب دارید (عیب اعتقادی) و باید به مسلمانی خودتون شک کنید. بیشتر مطالعه کنید، کتاب عقیدتی بیشتر بخونید. والسلام
وای خدا! این چه حرفیه شما میزنی!!؟؟ بر چه اساس میگید دعا اثر نداره؟ شما مسلمان هستید یا غیرمسلمان؟ اگر مسلمان باشید و این حرف را بزنید، بیشتر ناراحت میشم چون از یه بچه مسلمون این حرفا بعیده. مسیحی ها و یهودی ها هم به دعا اعتقاد دارند چه برسه به مسلمونها. خودتون را برای خدا خالص کنید و از تمام گناهان توبه کنید، دعاهاتون همیشه برآورده میشه، وگرنه آدم گناهکار دعاهاش از سقف خونش هم رد نمیشه چه برسه به اینکه به آسمون برسه. من که به دعا اعتقاد دارم، الکی که نیس
سلام.
من خودم به دعا و تاثیرش اعتقاد 100 درصد دارم و با دعا کردن گاها چیزی شبیه به معجزه برام رخ داده. چون به خدا اعتقاد دارم. اگه آدم به خدا اعتقاد داشته باشه، به حرفای خدا هم اعتقاد داره. خدا خودش میگه «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم». اگر شما به دعا اعتقاد ندارید، پس در خداشناسی خودتون باید تجدید نظر کنید. از نظر علمی هم که بخوایم بررسی کنیم، دعا الکی نیست و قطعا تاثیر داره. دعای ما توی عالم گم نمیشه و بالاخره تاثیر خودش را داره. اما چون ما در برابر عظمت خداوند بزرگ، بسیار محدودیم و در برابر علم سرشار خداوند، جاهل هستیم، خیال میکنیم دعا بی اثره. الان از نظر علمی هم براتون اثبات میکنم که دعا بی تاثیر نیست: ارنست پائولی فیزیکدان معروف اتریشی، یک اصل معروفی داره به نام اصل طرد پائولی. پائولی میگه که هرچیزی توی این دنیا ارتعاش مخصوص به خودشو داره. هیچ دو الکترونی در دنیا وجود نداره که عدد کوانتومی یکسانی داشته باشند. برای اینکه به زبون ساده تر بگم، یه مثال ساده و دم دستی میزنم تا متوجه بشید. یه سیب را در نظر بگیرید. این سیب، میلیاردها الکترون مرتعش داره. از بین این میلیاردها الکترون، یکیش رو انتخاب میکنیم. یک اسم مستعار براش میذاریم (فرضا میثم). عدد کوانتومی میثم، یه عدد بسیار بزرگ و طولانیه، اما برای اینکه اینجا به زبان ساده بتونم براتون توضیح بدم و پیچیدش نکنم، فرض میکنیم اون عدد بسیار بزرگ، 24 باشه. آقای پائولی ثابت کرد که در هیچ کجای دنیا، نه تنها هیچ سیب دیگری، بلکه هیچ شیء دیگری پیدا نمیشه که عدد کوانتومی الکترونش 24 باشه. حالا فرض کنید یه دستمال برداریم و روی سیب بمالیم. اصطکاک بین سیب و دستمال انرژی تولید میکنه و باعث میشه که عدد کوانتومی میثم تغییر کنه (مثلا میشه 28). درست در همین لحظه که عدد کوانتومی میثم از 24 به 28 رسیده، تنها الکترونی که در یک جای دیگری از دنیا عدد کوانتومیش 28 بوده، عدد کوانتومیش تبدیل به عدد 24 میشه. واقعا شگفت انگیزه! جهان هستی برای حفظ توازن و ثبات و نظم سازمان یافته خود، ثانیه به ثانیه در حال تغییره. پائولی معتقد بود که اگه هر الکترونی در دنیا ارتعاش مخصوص به خودشو داشته باشه، پس میشه نتیجه گرفت که هر شیئی در دنیا، ارتعاش مخصوص به خودشو داره. با استفاده از این نتیجه گیری، نتیجه گیری های دیگه ای هم بدست میاد (مثلا میشه منحصر به فرد بودن موجودات عالم را ازش نتیجه گرفت). نتیجه دیگه ای که میشه ازش گرفت اینه که: وقتی سیب بواسطه یک اصطکاک ساده دستخوش تغییر میشه، بنابراین وقتی مادر فرزندش را در آغوش میگیره و نوازشش میکنه، بوسش میکنه، محبت بهش میکنه، یا وقتی شوهری به همسرش میگه دوست دارم یا وقتی فردی به ما فحاشی میکنه، یا حتی وقتی من دست خودمو میخارونم، در واقع ما با این کارها، داریم یکسری دستورات زنجیره ای تغییرات را به کائنات و کل دنیا میدهیم. هر اندیشه ای که از ذهن ما میگذره (چه مثبت چه منفی)، الکترونهایی را در سراسر دنیا دستخوش تغییرات میکنه. طبق این قانون پائولی، میشه اینطور نتیجه گرفت که اگه شما در حق کسی خوبی کردید ولی او به شما بدی کرد، او را گذشت کنید و برای او بدی نخواهید. چرا که از فرد دیگری، در رابطه دیگری، در موضوع دیگری و در جای دیگری از دنیا، جواب خوبی خودتون را خواهید گرفت و این خوبی یه روزی جوابش بهتون برمیگرده. تمام انرژیهایی که در دنیا ساطع میکنید (چه مثبت چه منفی)، به خودتون برمیگرده. به همین خاطره که مولانا میگه: این جهان کوه است و فعل ما ندا، سوی ما آید نداها را صدا. و به همین خاطره که سعدی میگه: تو نیکی میکن و در دجله انداز، که ایزد در بیابانت دهد باز.
این کشف جالب پائولی به حدی حیرت انگیز و بزرگ بود که باعث شد در سال 1945 جایزه نوبل فیزیک را بگیره.
این اصل معروف پائولی، تاثیر ذکر و دعا و مناجات را از نظر علمی اثبات میکنه و دیگه بهانه ای برای بی تاثیر بودن دعا باقی نمیذاره.
آقای دامن افشان! شما اگر باز هم به تاثیر داشتن دعا اعتقاد ندارید، در واقع دارید در برابر پذیرش اصل طرد پائولی مقاومت نشون میدید! امیدوارم که اینطور نباشه.
سپاس از همه
سلام. اگه وجدان آدم خواب باشه، اگه آدم عین کبک سرش را توی برف کرده باشه و نخواد واقعیت را ببینه، اگه طرف روی حرف خودش متعصب باشه، هزارتا دلیل علمی هم بیارید باز هم قبول نمیکنه که دعا اثر داره. فک کنم اگه صدتا پیغمبر و امام هم به طرف بگند دعا اثر داره، طرف نمی پذیره. زمان پیامبر، خیلی ها حرف پیامبر را نمی پذیرفتند و باز به کافر بودن خودشون ادامه میدادند، نه به خاطر اینکه پیامبر حرفش غیرمنطقی بود و حرف حق نمیزد، بلکه به خاطر اینکه کفار زیر بار نمیرفتند حرف پیامبر را قبول کنن چون آدمهای متعصبی بودند! امان از تعصبات بیجا که بعد از 1400 سال، هنوز هم گریبانگیر آدم هاست. چنین آدمهایی توی دنیا کم نیستند.
سلام ببخشید ولی باید بگم که این مطلبی که اینجا گذاشتن تیکه ای از کتاب پندار خدا (یا توهم خدا)از ریچارد داوکینز هست که
به عنوان یکی از دلایلش برای رد وجود خدا بیان کرده
پس شما و تمام اشخاصی که نظر دادن که “شما مسلمان نیستی” متوجه باشید که ایشون نه تنها مسلمان نیستن بلکه به وجود خدا اعتقادی ندارن پس باید استدلال های دیگری بیارید برای ایشون
چون فکر میکنم که قرآن رو هم قبول ندارن
سلام من دیوانه شدم بودم مادرم بالا سرم دعا میخوند و گریه میکرد من تمام موهایع تنم سیخ بود و گریه میکردم و خدا. و اعمه رو یاد میکردم صبح کع پاشدم دیگه سرم سنگین نبودمیتونستم با بقیع حرف بزنم و بگم و بخندم در صورتی که چن شب قبلش وقتی کسی دورم حرف میزد فقط ویز ویز بود داخل گوشم و یه هو میزدم زیر گریه میگفتم دیوانه شدم ولی از اون شب که خوابیدم و صبح پاشدم خوب شدم بخدا من شفا پیدا کردم و اینکه مادرم برام دعا میخوند خیلی روم بیشتر تاثیر داشت از قرص هایه کلونازپامی که دکتره مغز و اعصاب بهم داده بود اون قرصا بیشتر خول چلم کرده بود اونایی که میگن تاثیر نداره دعا یا جنبه منفی داره به نظرم بی دین هستش همین
سلام.
مطلب شما من رو به یاد یکی از اساتیدم انداخت. ایشان معتقد بود که دعا فقط باعث آرامش آدم می شود و تاثیر دیگری ندارد. حتی ایشان تعریف عجیبی از خدا داشت. میگفت که خدا موجودی است که در ذهن ماست و با مرگ ما می میرد. به او حق می دادم که نماز نمی خواند. من هم اگر جای او بودم نماز نمیخواندم. چنین خدایی که حاصل “توهم” خود ماست، ارزش پرستیدن ندارد.
گاهی اوقات، در غرب، موضوعی آزمایش یا گزارش میشود که “با کمال تعجب” با آنچه در دین آمده است سازگار است. بعضی وقتها خود ما به عنوان نمونه های “عجیب”، این تطابقها را برای هم نقل میکنیم. در واقع، بنده اصلا از اینکه نتیجه ی آزمایش بر خلاف عقاید دینی بوده است متعجب نیستم. این که عقاید دینی ما چقدر با دین اصلی مرتبط هستند و این که گزارشات علمی چقدر بر واقعیت منطبق هستند، بماند..
اما برخی مشاهدات هستند که واقعا وجود خالق دانا و توانا را اثبات میکنند و خوب که فکر میکنی، او را پرستیدنی می یابی. روی بعضی از جملات قرآن که فکر میکنی، میبینی این خالق، دوست خوبی است. در بعضی جملات قرآن از ما خواسته که با او حرف بزنیم. در غالب نماز، دعا یا خواندن قرآن.. ایستاده، نشسته یا خوابیده.. هر وقت بخواهیم .. وقتی مدتی به او فکر میکنی و با او حرف میزنی از همنشینی و همصحبتی با او لذت میبری و اگر چند روز، زیادی گرفتار باشی و از او دور شوی دلت برایش تنگ میشود.
گاهی اوقات، گرفتار میشوی. گرفتاریت هر چه باشد، همین که باعث شود دست به دعا برداری و خدا را صدا بزنی، همین که باعث شود خودت را در مقابل قدرت نامتناهی اش کوچک ببینی و به بندگی اش روی بیاوری، دعایت با ارزش است و به ارزش تو اضافه میکند.
به نظر من تعریف ما از علم اشکال دارد. اگر این علمی که از غرب آمده و تعریفش فقط مشاهدات غربیهاست قرار بود کسی را به جایی برساند، غربیها خودشان تا کنون به جایی رسیده بودند.. البته رسیده اند.. به تکنولوژی + فساد که وقتی با هم جمع میشوند، بمب اتم میشوند و در هیروشیما فرود می آیند..
تعریف ما از دین هم اشکال دارد. اگر دین قرار بود فقط به ما بگوید بچه ی خوبی باش و دروغ نگو و غیبت نکن ومهربان باش .. که فلسفه ی وجودیش کاملا زیر سوال بود.. اینها را هر آدم سالمی خودش میفهمد. دین، قرار است ما را به جایی برساند که همه ی حجاب های دنیایی را کنار بزنیم و پا را فراتر بگذاریم از این عالم مادی.
فهمیدن و دانستن ، حقی است که خالق برای ما قائل شده است. اما تا زمانی که گرفتار این عالم ماده باشیم، آن علم برتر را نخواهیم یافت.
سلام.
“بیماری” یکی از انواع رنجهایی است که همه ی ما کم و بیش با آن آشنا هستیم. تجربه ی شخصی من میگوید که دعا در بهبود بیماری، بسیار موثر است؛ اما تجربیاتم باعث نمیشود که بگویم “همیشه دعا باعث بهبود بیماری میشود”. بسیاری از مردم تاثیر مثبت و حتی گاهی معجزه آسای دعا را تجربه کرده اند. بعضیها حتی با خدا قهرند یا وجودش را انکار میکنند چون پاسخ دعایشان را دریافت نکرده اند. پس اگر بخواهیم راجع به تجربه ی انسانی صحبت کنیم، باید بگوییم “بعضی دعاها در درمان بیماری موثر و بعضی بی تاثیرند”. نه اینکه “چون در کالیفرنیا گروهی برای گروهی دیگر دعا میکردند و نتیجه ی مطلوب حاصل نشده است پس قطعا دعا بی تاثیر است”. من به عنوان یک “ریاضی خوانده” چنین نتیجه ای نمی گیرم. شاید اگر گروه دیگری با شرایط دیگری برای بیماران دیگری دعا میکردند نتیجه ی متفاوتی حاصل میشد! اگر با این شیوه ی آزمایش، برعکس این نتیجه را اعلام کرده بودند، باز هم من نمیپذیرفتم.
شاید هم ایراد از من است که با این شیوه های پژوهشی رایج در علوم انسانی موافق نیستم بخصوص از زمانی که از نزدیک این شیوه ها را دیده ام و برایم نادقیق بودن نتایج آنها کاملا ثابت شده است.
با مطلبی که نوشتید، بنده رو به فکر کردن دعوت کردید. بسیار متشکرم.
خیلی ممنون که نظرتون رو نوشتین.
منم مثل شما با بعضی روشهای تحقیق و آزمایش در علوم انسانی و تجربی مشکل دارم. مثل ریاضی نیستن که اگه یه حکمی ثابت شد، تا ابد کسی نتونه توش خدشهای وارد کنه.
اگر میگفتید بی تاثیره باز جای بحث و گفتگو داشت :]
میفرمایید تاثیر منفی داره؟ من به جنبه مذهبیش کار ندارم اما خودم بیمار بودم و انرژی و قوت قلب بقیه و اینکه میدونیم برامون دعا میکنن و به فکرمون هستن خیلی تاثیر مثبتی رو من داشت…
با کمال احترام این تحقیق به نظر من یکجانبه هست و البته دقیق هم نیست.
یکی از کاربران به نکته خوبی اشاره کرد ، اینکه یک فرد غریبه و بدون شناخت و دلیل دعا میکنه شاید تاثیری نداشته باشه و تحقیق بهتر بود در مورد بیماران معتقد به دعا و بیمارانی که به دعا اعتقادی ندارند انجام میشد.
همچنین بهتر بود شما نتایج چندین تحقیق علمی دیگه رو هم قرار میدادی تا مخاطب حق مقایسه داشته باشه.
گروهی که چند میلیون دلار خرج یه تحقیق یا آزمایش میکنه، قطعاً میدونه شرایط و جامعه آماری اون آزمایش چطور باید باشه. احتمالاً ماهها روش کار کردن. اینجوری نبوده که یه روز صبح از خواب پا شن و بگن خب اینقدر پول داریم بریم همچین آزمایشی انجام بدیم.
با سلام و احترام
خود شما نویسنده مقاله و دیگر دوستان گرامی مطلعند که دعا و کلام نیک و خیرخواهی صد البته و یقینی است که تأثیرگذار است چه بر روی شخص بیمار چه سالم چه فرد چه جامعه، و در کل نظام هستی تأثیرگذار است، حتی دعا روی اشیاء و موجودات زنده مانند آب که احتمال زیاد سمینار شهادت آب دکتر فرهنگ را دیده باشید؛ علاوه بر این من، معیارم و ریشه و بن تفکرات و اعتقاداتم در زندگی را روی حرفهای شک و یقینی و غلط و درست علم غرب و شرق نمیگذارم که فردا پشیمان بشوم، بلکه رشته افکار و تعلقات و عقایدم را روی دینم که اسلام است و مذهبم شیعه است بنیان نهادم که بطور 100 درصد یقین دارم که گفتار خداوند است و اشتباهی ندارد و اگر جهان فعلا این موارد را درست نمیپندارند از ضعف بشر است نه از ضعف دین؛ بقیه علوم را نیز با این خط کش میسنجم که عقلا و اندیشمندان هم این راه را منطقیتر و استوارتر میدانند.
لطفا قبل از انتشار هر مطلبی حداقل دهها مقاله موافق و مخالف را بخوانید و سپس به اقدام آن انتشار بفرمایید زیرا که شأن علمی خود را زیر سوال میبرید.
موفق باشید
نظر شما برای من محترمه و ممنونم که نظرتون رو در مورد تاثیر دعا نوشتین. بدون شک هم من و هم شما وقتی مریض میشیم، پزشک تازهکار و یا حتی دانشجوی ترم چندم پزشکی رو به توی خونه نشستن و یا امامزاده رفتن و دعا کردن ترجیح میدیم.
در ضمن این «تاثیر دعا روی مولکولهای آب» یا همون «ادعای شهادت آب» ماسارو ایموتو یه شایعه بیشتر نیست! خودتون به انگلیسی میتونین سرچ کنین. بنده خدا خودش هم توی سایت رسمیش گفته که
«the photograph of crystals is neither science nor religion»
منتهی ما ولکن قضیه نیستیم!
سلام، حقیقت تنها چیزی است که ما انسانها به دنبالش نیستیم یا میتوان گفت افراد بسیار کمی به دنبال حقیقت هستند. همه ما تنها به دنبال تائید شدن هستیم، فکرمان، ظاهرمان، شخصیتمان و موارد دیگر و هرگاه چیزی مخالف با عقیدهمان ببینیم با آن مخالفت میکنیم. جناب چخوف فرمودند، از افراد متعصب بیسواد میترسم. بنده هم همین حس را نسبت به مومنان کمسواد دارم.
علم تنها چراغ واقعی بشر برای یافتن حقیقت است، آموزههای دینی مملو از خرافات و دستوراتی شده که ما تنها پذیرفتهایم، ولی هیچکس نمیتواند درستی یا نادرستی آن را اثبات کند. به علم نمیتوان شک کرد ولی به برخی از روایات و احادیث، بله. به عنوان مثال تاریخ اسلام بعد از رحلت محمد (ص) را بخوانید، چرندیاتی وارد دین شد که تا به امروز دامن بشریت، بهخصوص ایرانیان را گرفته است.
سپاس از شما که موارد جالبی را به رشته تحریر درمیآورید.
از علم پرستان *بیسواد* هم باید ترسید. مثل پیروان این مقاله و نتیجه گیریهای اون. در این تحقیق تعریف شما از *دعا* و *اعتقادات* چیه؟ *رابطهی* عبد با معبود رو چی تعریف میکنید؟ آیا این رابطه در این تحقیق لحاظ شده؟
میگن شما دعا کنید یا این دنیا نتیجش رو میبینید یا ذخیره آخرتتون میشه… این رو چطوری میسنجید؟
اصلا آیا دعا یه چیزی مثل قرص و کپسول و آمپول هست؟ یعنی شما میگی اگه سردرد داری یا قرص فلان رو بخور یا آمپولش رو بزن یا شربتش رو بخور یا *دعاش روبخون* حتما خوب میشی؟
به این تحقیق و نتیجهی اون هزار مدل ایراد *علمی* هست… کمی فکر کنیم بعد حرف بزنیم!
آقا یا خانم رهگذر، ببخشید که بنده نسنجیده حرف زدم. حق با شماست یک عمر است که بنده و امثال ما در اشتباهیم و شما ما رو از خواب غفلت بیدار کردید. سپاسگزارم. فقط لطف کنید هر جا نظراتتان را منعکس میکنید نام خود را همانند بنده بنویسید که ما شما را بشناسیم و بتوانیم بیشتر تلمذ کنیم.
سلام. شما بر چه اساسی میفرمایید که چرندیات وارد دین شد؟ اولا از کجا میدونید واقعا چرند هست؟ ثانیا مگه شما مورخ یا دین پژوه هستید که میتونید چنین چیزی رو تشخیص بدید؟ خواهشا دین 2 میلیارد مسلمان در جهان را به راحتی زیر سوال نبرید. من شما رو به تعقل و تدبر عمیق تر توصیه میکنم. فرض میکنیم واقعا بعد از پیامبر اکرم، به محتویات دین اسلام خدشه وارد شد و تحریف شد! و این دینِ تحریف شده، نسل به نسل منتقل شد و به ما رسید. حال من یک سوال مهم از شما دارم و اون اینکه اگر خداوند بخواد ما انسانها رو بر اساس عمل به واجبات و ترک محرماتی که در یک دین تحریف شده به دست ما رسیده، ما رو در ترازوی عدالت خودش بسنجه، آیا میشه به این خدا گفت عادل؟؟؟ با این حرف شما، اساسا رسالت ائمه هم زیر سوال میره. ائمه ای که بعد از پیامبر به امامت برگزیده شدند، به این خاطر شهید میشدند که میخواستند دینی که از امامان قبلی خود صحیح و سالم و بدون تحریف گرفتند، بدون تحریف به امام بعدی برسونند و در اسلام خدشه ای وارد نشه. چرا امام حسن با معاویه صلح کرد؟ چرا امام حسین جنگ کرد؟ چرا یازده امام معصوم حاضر شدند جان خودشون را بدند؟ چون میخواستند دین اسلام ناب محمدی بدون تحریف به دست من و شما برسه، حتی اگر به قیمت جان و مال خودشان و خانواده شان تموم بشه. پس اینجاست که متوجه میشید در دین اسلام هیچ تحریف و خللی وارد نشده. همیشه با تحقیق قبلی و با اندکی تعقل و اندیشه با موضوعات برخورد کنیم. البته امروزه یکسری خرافات جسته گریخته بین مردم وجود دارد که از سمت وهابیت وارد دین شده. وهابیت دشمن درجه یک ما مسلمانهاست. مثلا یکی از خرافاتی که وارد دین اسلام کردند تا عقاید من و شما رو متزلزل کنند این هست که صفحه اول یا پشت برخی از کتابچه های دعا در مساجد یا تکایا نوشته شده که این جملات (مثلا صلوات بر محمد و آل محمد یا امن یجیب یا هر متن دعایی دیگه) را 50 مرتبه بنویسید و اگر چنین کاری نکنید، تا یک ماه دیگه مورد لعن خدا واقع میشید یا امام رضا فلان کار رو باهاتون میکنه یا مسخ میشید. برخی افرادی بی خیال این دستور خرافی میشند و می بینند که یکماه گذشت و هیچ اتفاقی نیفتاد. اینجا چه اتفاقی میفته؟ این شخص عقیده ای که نسبت به جملات صفحه اول کتابچه داشته، از بین میره و ممکنه از نظر روانی هم کم کم نسبت به برخی مسائل دینی دچار شک و شبهه بشه، مثلا پیش خودش بگه یکماه گذشت خبری نشد، نکنه اون دنیا هم کشکی باشه و خبری از معاد نباشه. نکنه بحث امامت و پیغمبری داستان و خیالات باشه و کلا سرکار باشیم؟ اینقدر این شک و شبهه ها ادامه داره که میتونه طرف رو به کفر بکشونه. لذا همیشه مراقب چنین ترفندهای شیطانی از سوی دشمنان خودمون به خصوص وهابیت و صهیونیسم باشیم. یا علی
سلام ایمان جان
همه چیز رو نمیشود نوشت، بهمین دلیل از دادن پاسخ بشما خودداری میکنم، شما فرض کن ما بیسوادیم و نسنجیده نظر دادیم. فقط یک نکته عرض میکنم خدمتت، کل کارکرد دین مگر این دو کلمه نیست «آدم باش»؟ ولی در جامعه امروزی هشتاد میلیونی تقریبا مسلمان ما، آیا بنظرت این عملی شده؟ اگر شده پس اینهمه فساد و مشکل از کجا اومده؟ مریخیها مسئولش هستند؟ پس یک مشکلی وجود داره که آقای باسواد و مسلمان، باید بری و بگردی و بیابی آن را. شاید بعد از کنکاش بیشتر نظرت اندکی تغییر کند.
سلام وقت بخیر. ممنون از پاسختون. آقا محمد عزیز! هموطن عزیز! شما نیاز نبود رمان بنویسید که! توی یک پاراگراف میتونستید لب و خلاصه مطلب مورد نظرتون را بگید.
شما دین را متهم کردید و عامل فساد و مشکلات میدونید. اگه مردم به دین عمل نمیکنند، باید از دین ایراد گرفت یا از مردم؟؟؟؟ ظاهرا شما باید کنکاش کنید نه من! به مثال خیلی ساده برای درک موضوع: شما یه دستگاه پرینتر از یه شرکتی خرید میکنید. همراه این دستگاه، بروشوری هست که نحوه استفاده اصولی وصحیح و یکسری هشدارها و نکات مهمی را درمورد محصول توضیح داده. حالا اگه شما بی خیال بروشور بشی و طبق سلیقه و میل خودت، دستگاه را بزنی به برق و ازش استفاده کنی، اگه احیانا مشکلی در دستگاه ایجاد بشه، شما بروشور را متهم میکنید یا خودتون را؟؟ شما منطقی نیستید! دارید میگید که اگه مردم فساد میکنند، مشکل از دینه نه از مردم. شما خودتون دارید توی جامعه ایران زندگی میکنید و می بینید که متاسافنه خیلی از مردم طبق دین عمل نمیکنه بلکه به سلیقه خودشون زندگی میکنند و یک اسمی از مسلمان را به یدک میکشند. مثلا فرض کنید مردم هرجور خواستند رفتار کنند و مطابق آموزه های دین عمل نکنند، فقط و فقط به یه دونه از آموزه های دین عمل کنند (مثلا دروغ نگند). تصور کنید که کشور چه گلستانی میشه!
در کل پیشنهاد میکنم بیشتر مطالعه کنید و همیشه در پاسخ دادن منطقی باشید. موفق باشید و سربلند
با درود خدمت آقا ایمان عزیز. بنده میپذیرم که در مقابل شما بیسوادم و از این به بعد تلاش خواهم کرد که قبل از پاسخ بیشتر بیاندیشم و بیشتر مطالعه کنم. بحث بیفایده است، باز هم بنده حق را به شما و همفکرانتان میدهم. بدرود.
آقا محمد! برادر عزیز! سلام مجدد. البته من هم عقل کل نیستم و بی نیاز از مطالعه نیستم و نخواهم بود و قبل از اینکه به شما پیشنهاد کنم بیشتر از قبل مطالعه کنید، خودمو به مطالعه بیشتر سفارش میکنم و خواهم کرد (اطلبوا العلم من المهد الی اللحد، ز گهواره تا گور دانش بجوی). اگر ما همیشه خودمون را به مطالعه از منابع مفید و معتبر مقید کنیم، هیچ وقت ضربه عقیدتی نمیخوریم. قبلا من فقط پوپولیستی فکر میکردم و صحبت میکردم، و هر کسی توی کوچه بازار و تاکسی هرچیزی میگفت، قبول داشتم چون مطالعه نداشتم. گاهی وقتا حرفایی میشنیدم که با عقایدم سازگاری نداشت. گاهی وقتا افرادی با من بحث میکردند و عقاید تار عنکبوت گرفته منو به چالش میکشیدند و من حرفی برای گفتن نداشتم. همه اینها باعث شد که من لااقل برای آرام کردن خودم و وجدانم و رهانیدن خودم از عقاید پوسیده و رهانیدن خودم از زندان تفکرات پوپولیستی، تنبلی را کنار بذارم و به جای اینکه پوپولیستی فکر کنم و پوپولیستی صحبت کنم و سنگ همه چیزدانی را به سینه بزنم، بیشتر مطالعه کنم و دانسته ها و عقاید خودمو به چالش بکشم. خداروشکر الان بهتر با بقیه میتونم مباحثه کنم. درضمن، تواضع شما قابل ستایشه! روزی میرسه که با خوندن و مطالعه، اطلاعات و دانسته هاتون خیلی بهتر از من خواهد شد، امیدوارم این تواضع را در اون موقع هم بتونید در خودتون حفظ کنید! با آرزوی موفقیت و عاقبت به خیری…
با سلام
اولین چیزی که توجه بنده رو جلب کرد این بود که دعا صرف ادای چند کلمه نیست.حس مصنوعی بودن داشتم.
گاها در یک کلاس با یک کتاب یک استاد امتحان می گیرد و همه هم میخوانند ولی 2 نفر بیست می شوند.
آیا شما نتیجه می گیرید که تاثیر درس خواندن، کم شدن نمره و یاد نگرفتن است؟
چه طور در یک کلاس درس ساده یک دانشگاه یا مدرسه هزار تا ارزشیابی اساتید و …. انجام میده تا مشکل رو پیدا کنه و هیچ وقت هم این نتیجه رو نمیگیره منظورم اینه که برای خوندن یک کتاب یا امتحان ساده هزار تا متغیر در نظر میگیریم ولی دعا رو صرف خواندن این کلمه ها میدونیم؟
بحث منطقی و علمی و عقلانی خیلی خوبه ولی مدل استدلال و کمی نگاه کردنشون احساس خیلی دم دستی برخورد کردن با این قضیه رو به بنده داد. اصلا این موردی که با گفتن اینکه براشون دعا میکنن اینا استرس گرفتن نشون میده یه متغیرهایی رو در نظر نگرفتن یا آزمایش خوب انجام نشده.اخه این مدلی که من تصور کردم منم بودم استرس میگرفتم ولی این ربطی به تاثیر دعا نداره.به فرهنگ جامعه و فهم مذهبی ما(نه اینکه چه مذهبی ، اینکه من موقع دعا میدونم دارم با کی حرف میزنم یا دارم از روی کاغذ میخونم یا اصلا میفهمم مخاطبی وجود داره.) رو نشون میده.یعنی اگر به بیمارا اینو میگفتن ولی کسی دعا نمیکرد رو هم باید آزمایش میکردن !!
مثل این میمونه که توی تلویزیون اعلام کنن برای فلان جا میخوان نماز بارون بخونن.چی به ذهنتون میاد؟ وای کجا خشکسالی شده!
من بیشتر نتیجه میگیرم که دعا = وضعیت خراب !!!نه رابطه با معشوق!! و اگه اعتقادی هم به تاثیر دعا نداشته باشم یا رابطه خوبی با خدا نداشته باشم منظورم صمیمی باشم یعنی ایمان به یک تکیه گاه قدرت داشتن که پشتته و همش احساس میکنی به یک کانون محبت و قدرت وصلی!
من اگه مریض باشم و مامانم همش پیشم باشه خیلی حس خوب دارم حتی اگه بمیرم.خب اگه خدا رو با همه ی تعریفی که خدا بودن رو میرسونه قبول داشته باشم و احساس کنم اون کنارمه معلومه چقد حالم خوبه و آرومم.
نکته ی دیگه اینکه به کسی که شما رو خیلی دوست داره اگه بگین دعا کنه واقعا میگیره.از صمیم قلب براتون دعا کنن.شاید هم غریبه باشه ولی محبت در دلش باشه.
نکته ی بعد : شما به حضرت مسیح اعتقاد دارین ؟
بعضی وقتها فکر میکنیم اینکه راحت یه چیزیو که خلاف مذهبمون هست و در ظاهر علمی هست قبول کنیم یعنی نعصب نداریم و تو دلمون به خودمون امتیاز میدیم.
دعا یه رابطه هست اونم یه رابطه با خدا، نه روخونی چند تا کلمه!
آقای دامن افشان من که فکر میکنم چون او دعا از طرف یه عده غریبه برای بیمارانی که نمیشناسن ودر عوضش پول میگیرن بی تاثیره اما یکی که بستگانش براش دعا میکنند یه انرژی مثبتی به کائنات میفرستن که به خودمون و اون فرد برمیگرده واز خداوند طلب سلامتی برای فرد رو داریم که خداوند بر هر کاری توناست بحث زیاده ولی خلاصه گفتم .در هر صورت این نظر شخصی بنده هست
متاسفانه ما نمی دانیم دعا به چه معناست و به دنبال آن هم نیستیم که بدانیم. عبارات “گروهی که برای آنها دعا می شد” ، “متن دعا دلخواه بود” و “با دادن نام و نام خانوادگی افراد خواسته شد برای آنها دعا شود” نشان می دهد دعا به صورت خیلی سطحی معنا شده است. حداقل می توان گفت آنچه در این جا دعا گفته شده مطابق با آموزه های ما نیست.
“نوشیدن اولین جرعه از لیوان علوم طبیعی، تو را به یک بی دین تبدیل میکند اما در انتهای این لیوان خدا منتظر تو است.” ورنر هایزنبرگ از بنیانگذاران فیزیک کوانتوم
این محققان مطمئنا تا انتهای لیوان رو سر نکشیدند. شما هم همینطور
سلام
اصولا علم با کمیت کار داره و معنویت با کیفیت و صرفا با متدهای علمی نمیشه فرآیندهای معنوی را سنجش کرد. اینکه توی کلیسا اعلام کنن که برای کسی دعا کنن که نمیشناسن هم کیفیت یک دعای از ته قلب رو نداره و حتما تاثیر اون رو نداره.
در ضمن نکته مهم درباره پژوهش های علمی که در مورد معنویت انجام میشه اینه که بسیار سطح پائین و دم دستی برخورد میشه که اگه اینطور نباشه همونطور که برای آزمایش یک فرآیند ساده تجربی، انواع متغیرهای مختلف رو در نتیجه لحاظ می کنند؛ در پژوهش های این چنینی هم باید به این صورت عمل کنند که در بسیاری از این دست پژوهش ها این دقت و نکته بینی رعایت نمیشه.
در پایان به نظر من ماهیت علم بر اساس پیشرفت تدریجی هست و همونطور که الان بسیاری از اصول محکم علمی زمان های گذشته به سادگی رد شده است؛ حتما علم آینده هم بسیاری از اصول علمی زمان حال را نقض خواهد کرد.
سلام مجدد مهندس جان
با خوندن نظرات بازهم به این نتیجه رسیدم که:
به یزدان که گر ما خرد داشتیم، کجا این سرانجام بد داشتیم….
سلام
چندتا سوال دارم که ممنون میشم جواب بدین:
1- آیا علم بشر توانایی پاسخگویی به همه مسائل و مشکلات را دارد؟ علم میتونه ثابت کنه که روح وجود داره؟
2- دعا یعنی خواندن و در واقع درخواست کمک از خدواند (خالق هستی و البته خالق انسانی که فکر میکنه خود به خود به وجود اومده و منکر خالقش و قدرت های خالقش میشه!) پس به نظرم درخواست شفا از کسی که هم درد رو میدونه و هم درمان رو به نظرتون کار بیهوده ایه؟!
3- به نظرتون کیفیت دعا نمیتونه یکی از معیارها باشه؟ (یه وقتی با گریه و زاری یه چیزیو واقعا از ته دل از خدا میخوایم و یه وقتی هیمنطوری لقلقه زبونمون میشه که خدایا فلانیم شفا بده!)
هیچ موقع دین و علم در تقابل هم قرار ندارند و هرکسی که این حرفو میزنه نشون از نا آگاهی اون شخص داره! بسا نکته های علمی و اخلاقی که در قرآن کتاب دین اسلام آورده شده…در قرآنی که 1400 سال پیش نازل شده حرف از ستاره و حرکت سیارات و آمد و شد شب و روز و دو دریایی که با هم مخلوط نمیشن و عصبهای پوستی و…حرف زده شده که در اون زمان چون علم بشر محدود بود اینارو نمیدونستن حالا هم علم ما نسبت به 1400 سال بعد مطمئنا محدوده پس بهتره کمی در گفتار و تفکراتمون شک کنیم
موفق باشید
با سلام و ادب
دعا نشان از امید و امیداوری است ،و چه توفیقی بالا تر به این که به یکی که در روح روانت و ارزش و باورهات ؛ توانای بزرگ باشد.این امید اول درون را متحول می کند سپس آثار آن در بیرون با رنگ های مختلف می بینید
حال اگر بیماری جسمی باشد یا روحی / ما در پزشکی به این کار می گوییم بالا بردن ایمنی فرد حال با انواع روش ها ودرمان ها از جمله دعا/ وقتی ایمنی فرد بالا رفت بیماری بهبود پیدا می کند
با سلام
وحید جان مطمئنا دعا یا هر گونه دعا یا آهنگ روحنوازی روی طبیعت فطری انسان تاثیر دارد و این ربطی ندارد که چه دعایی یا با چه دینی باشد و نو تاثیرگذاری آن بستگی به درک آن دعا و ارتباط برقرار کردن با آنست.
در همین رابطه میتوانی به طرح شهادت آب یا The Message from Water نوشته Masaru Emoto مراجعه کنی و میبنی علت تاثیرگذاری دعا، موسیقی، گردش در طبیعت یا کلمات محترمانه بعلت تاثیرگذاری آنها بر مولکلول های آب درون بدن است(مولکولهای آب نسبت به مفاهیم انسانی تأثیرپذیرند)
بنابراین تاثیرگذاری دعا بر سلامت یا روحیه بهتر فرد تاثیرگذار است و این ربطی نداره به نوع دین .
فرهاد جان متاسفانه باید بگم که این ادعای شهادت آب ماسارو ایموتو هیچ مبنای علمیای نداره! فقط چون ادعای قشنگ و نویی بود، مورد توجه قرار گرفت.
حتی خود ماسارو هم توی سایتش گفته که «the photograph of crystals is neither science nor religion».
جالبه بدونی که بعدها همین ادعا رو به یه منبع درآمد تبدیل کرد! مدرک دکتراش هم که پولیه!
نتایج این آزمایش درست یا غلط، معتبر یا نامعتبر، و یا هر چیز دیگه ای صرفا نتیجه یک پژوهشه.
من فکر میکنم علم هر چه قدر هم پیشرفت کنه باز هم مسائلی وجود دارد که خارج از حیطه آزمایش و پژوهشه.
من به شخصه به دعای خیر پدر ومادر یا نفرین این دو عزیز در زندگی معتقدم.
و فکر میکنم دعای خیر و یا نفرین از جانب هر کسی و در هر موردی بی تأثیر نیست، حتی اگر علم و پژوهش نتونه اونو ثابت کنه.
دعا یعنی چه و فلسفه آن چيست؟
دعا در لغت به معنای:
1- خواندن جمله هاي مأثور از بزرگان دین در اوقات معيّن براي طلب آمرزش و برآورده شدن حاجات.
2- نيايش كردن.
3- درخواست حاجت از خدا.
4- مدح و ثنا.
5- تحيّت، درود و سلام.
6- تضرّع.
7- نفرين است.
خدا انسان را نيازمند آفريد. اين نيازمندي در دو بُعد مادي و معنوي است. انسان در هر دو بُعد محتاج لطف و عنايت پروردگار است.
در بُعد مادي تفاوتي براي زيستن با ساير موجودات ندارد و از اين جنبه شرافتي نصيب او نميشود. آنچه انسان را از ديگر موجودات جدا مي كند، بُعد معنوي مي باشد و دعا اين بعد را بارور مي كند، زيرا آدمي بدون دعا و اتصال دروني به خدا، از امتياز بزرگ انسانيت بي بهره خواهد بود. قرآن فرمود: بگو پروردگارم براي شما ارزشي قائل نيست اگر دعای شما نباشد.
ساده ترين و طبيعي ترين رابطه انسان با خدا، ياد او است كه در نتيجه آن، دل انسان اختياراً متوجه خدا مي گردد و بر روح او اثر مي گذارد و احياناً اثر آن توجه در زبان متجلّي مي شود، دعا سلاح مؤمن و وسيله تقرّب الي اللَّه و حقيقت عبادت و ياد حق و گفتگو با ربّ العالمين است. حاجت خواستن بهانه رفتن در خانه دوست و راز ونياز با يكتاي بي نياز است. دعا مايه نشاط روح و حيات جان وكليد عطاياي الهي است. دعا كوفتن (كوبيدن) در رحمت حق و موجب نزول بركات خداوندي است. پس فلسفه و حكمت دعا، پرورش روح و تلطيف روان است و از اين طريق انسان سراي ديگر را آباد مي كند. خاستگاه دعا در وجود انسان دل است. قلب به اين مقصود آفريده شده است كه بخواهد، طلب كند و نيازش را مسئلت جوید و در پي مرادش باشد. دعا يك ميل فطري و غريزي است كه موجود فقير هنگام حوادث و اوج احتياج، از موجود غني و از ثروت بي كران او مي طلبد.قرآن مي فرمايد: هرگاه آدمي به رنج و زياني درافتد، همان لحظه به هر حالت كه باشد، چه نشسته، چه خفته و چه ايستاده ما را به دعا مي خواند. هر كسي از دل خود با خدا راه دارد. دري از همه دلها به سوي خدا هست. حتي شقيترين افراد در موارد گرفتاري و ابتلا(امتحان) در وقتي كه اسباب و علل به كلّي از او منقطع مي شود، تكانب مي خورد و به خدا التجا (پناه) مي برد. اين يك ميل فطري و طبيعي است در وجود انسان. پرده گناه و شقاوت گاهي روي آن را مي گيرد. در سختيها كه پرده زايل مي شود، خود به خود اين مبل تحريك مي شود و به هيجان در مي آيد.
پيامبر گرامي اسلام(ص) فرمود: دعا سلاح مؤمن است. شخصي كه سلاح به همراه دارد، خطري او را تهديد نميكند و با اطمينان خاطر از مبدأ حركت مي كند و به مقصد مي رسد.
سلام جناب مهندس، سپاس بابت مطلب زیبا و علمیتان.
به یاد داشته باشید که هیچگاه با افراد مذهبی مباحثه نکنید، چرا که اگر میشد با افراد مذهبی بحث نمود، دیگر فرد مذهبی ای وجود نداشت!!!
ضمناً، در تقابل علم و مذهب، علم با استنادبه مدارک و شواهد و نتایج علمی بحث میکند و مذهب به استناد صحبتهایی عموماً بی منبع و یا از منابع غیر معتبر! این امر سبب می شود که افراد مذهبی هرچه دوست دارند بگویند، بی آنکه نیازی به اثبات علمی گفته هایشان داشته باشند.
شما را به خِرَد می سپارم….
من لینک مقاله ای که بهش اشاره کردید رو خوندم و به نظرم در ترجمه قدری بی دقتی مرتکب شدید.
1. اختلاف 5 درصدی نتایج دو گروه رو “اختلاف محسوس” ذکر کردید، در حالیکه در خود اون مقاله دوبار قید شده این اختلاف اندک ممکه تصادفی باشه(In their report, the researchers suggested that this finding might also be a result of chance).
2. در متن شما آمده “دلیل آن این بود که این گروه با دانستن اینکه دارند دعا میشوند، پیش خودشان گفتهاند که «حتماً وضعیت بیماریام خیلی بد است که دارند برایم دعا میکنند» و همین باعث نگرانی و اضطراب و بدتر شدن حالشان شده است.”
اول اینکه در گروهی که برایشان دعا می شد به نیمی گفته شده برایشان دعا خواهد شد و به نیمی دیگر گفته اند شاید دعا بکنن و شاید نه (Half the patients who received the prayers were told that they were being prayed for; half were told that they might or might not receive prayers)
دوم اینکه نظر نظر یک پزشک درباره توجیه این تفاوت به عنوان دلیل ذکر شده (“It may have made them uncertain, wondering am I so sick they had to call in their prayer team?” Dr. Bethea said)
3. به نظرم ساختار این تحقیق بسیار خاص بوده و نتایج کلی گرفتن از آن خیلی درست نیست. مثلا اینکه به شمای بیمار بگویند غریبه هایی برایتان دعا خواهند کرد، بسته با فرهنگ جامعه و باورهای فرد ممکن است اتفاقی خوشایند یا دلهره آور باشد. نتیجه این تحقیق باید گزاره ای درباره تاثیر دعای غریبه ها در بهبود بیماری فرد باشد نه تاثیر کلی دعا
4. مکانیزم دعا کردن در ادیان مختلف و در قالب فرهنگ های بومی/فردی ممکن است بسیار متفاوت باشد و مطالعه تاثیر دعا با توجه به مکانیزم آن در این تحقیق (یا در آنچه از این تحقیق منتشر شده) مورد توجه قرار نگرفته است.
صرف نظر از این نکات، توجه به بنیان های تفکر دینی و باورهای فردی به بهانه خواندن این متن و این تحقیق، توجه مبارکی ست که به نظرم همه خداباوران باید به آن بپردازند و به نوعی هماهنگی در ساحت باورها و واقعیت ها برسند.
عقل بند رهروان است ای پسر
بند بشکن، ره عیان است ای پسر
عقل بند، و دل فریب، و جان حجاب
ره از این هر سه نهان است ای پسر
چون ز عقل و جان و دل برخاستی
این یقین هم در گمان است ای پسر
(مولوی)
۱و۲: بخش Conclusions مقاله توی سایت ژورنال رو اگه نگاه کنین، نوشته که
Intercessory prayer itself had no effect on complication-free recovery from CABG, but certainty of receiving intercessory prayer was associated with a higher incidence of complications
پس این فقط نظر یک نفر نبوده. نظر کل نویسندگان مقاله بوده.
۳: فکر میکنم دلیل اینکه از نزدیکان و آشنایان بیماران برای تحقیق استفاده نکردن، این بوده که در این حالت جامعه آماریشون به شدت میاومد پایین و پیدا کردن و راضی کردنشون سخت میشد. در ضمن اینکه افرادی غریبه برای افراد دیگهای دعا کنن، یه چیز کاملاً مرسومیه؛ همونطور که مثلاً نمازگزاران توی مثلاً نماز جمعه برای کل مسلمانهای دنیا دعا میکنن.
۴. شاید؛ ولی آیا یه گروه توی یه کشور مسلمان مثل ایران میتونه همچین آزمایشی رو ترتیب بده؟!
درود
کم و بیش بیست سال پیش همانطور که شاید شنیده باشید آقای *Masaru Emoto پژوهشی بر روی ملکلوهای آب انجام داد. در پایان نشان داد که واژگان و موسیقی می تواند بر ملکلوهای آب تاثیر گذار باشد. حال در پیوند با این پژوهش به گمان من فرهنگ و مذهب و سطح بیماری و انتخاب واژگان و وسایل اندازه گیری و گروه افراد دعا کننده و از همه مهمتر پیشینه ذهنی و فرهنگ افراد دعاگیرنده همه پارامترهای تاثیر گذارند. بی شک اگر سخن یا تفکر را نوعی انرژی بدانیم ( فرض) احتمال اینکه این انرژی به درستی هدایت شود ( متد و ابزار )و بر فرد گیرنده تاثیر نگذارد ( نتبجه )کمی جای تردید دارد.
درصورت امکان پیوند دسترسی به این پژوهش را بگذارید.
سپاس از همرسانی نوشته های خوبتون
* http://www.masaru-emoto.net/english/water-crystal.html
واقعاً فرضیه شعور آب ماسارو ایموتو رو باور میکنین؟! اونم توی عصر اینترنت و ارتباط و دانشگاه و پژوهش؟! میشه یه لینک معتبر بدین که یه مرکز تحقیقاتی ادعای ایشون رو تایید کرده باشه؟
حتی خود ماسارو هم گفته که «the photograph of crystals is neither science nor religion».
در ضمن لینک مقاله نیویورکتایمز آخر پست نوشته شده بود.
درود دوباره
بطور کلی سخن من در یک کلام اینست که اگر بپذیریم که انرژی قابل هدایت است و صد البته تاثیرگذار. دعا چه بصورت اندیشه یا کلام یا موسیقی را هم نوعی انرژی در نظربگیریم ( که قابل بحث است چه در پیوند با انرژی بودن و چه هدایت شونده بودن) پس دعا نمی تواند تاثیر نداشته باشد.( در این پژوهش جمع تاثیر نداشته و تاثیر منفی 5 درصد بوده).
اما درباره مقاله ای که تاثیر مثبت دعا را تایید کند می توان از پیوند http://www.bmj.com/content/323/7327/1450.short بهره ببرید و اگر جستجوی کوتاه بکنید بسیار زیاد مقاله علمی که تاثیر دعا را تایید کند را خواهد دید.
نتیجه گیری که بنده می کنم اینست:
اگر شما یک ماه در یک کشور خارجی با آزادی تبلیغ دین ( پیشرفته یا ناپیشرفته ) زندگی کنید احتمال اینکه دست کم یک بار در خانه شما را یک مبلغ( میسیونر) دینی بزند بسیار بسیار زیاد است. ساده انگاری است که بپذیریم که آنها دانشگاهها را ول کرده اند و هنوز با دانش و دانشگاه مشکل دارد. یهودیان و مسیحیان( کاتولیک و پروتستان) تعداد زیادی دانشگاه در سراسر جهان بویژه ایالت متحده دارند که رشته های دانش محض، اقتصاد، سیاست و مدیریت را در بالاترین سطح آموزش میدهد و به تولید دانش میپردازد. دانش آموختگان و مدیران این دانشگاهها همه جای دنیا بصورت مدیر و کارشناس هستند.( مگر در ایران بجز این است! ) در واقع دانش و نوآوری ابزاری در دست مومنین است. نگاه کنید به شبکه های رادیو، تلوزیونی و اینترنتی که مستقیم به دین می پردازند. دربرابر یک مقاله ضد دین و ضد ارزشهای دینی چندین مقاله علمی در تایید ارزشهای دینی بیرون می آید. این مقالات به اندازه کافی مقاله خلف دارند و این قصه سر دراز دارد.
من به شدت به مذهبم معتقد هستم. اما مطمئن بودم نتیجه آزمایش همین میشود.
میدانید چرا
چون این طبیعی است، این یک پژوهش علمی است و چیزی جز عقل و منطق نمیتوان ازش کشف کرد.
چه بخواید باور کنید، و شاید هم من را ساده لوح و متعصب بپندارید، اما اعتقاد دارم که پژوهشها در این خصوص لااقل به این شیوه نمیتواند درست نتیجه بدهد. نمیدانم اما میدانم باید بیشتر بدانم.
سلام
ممنون از بابت شروع این بحث.
فکر می کنم این موضوع رو در میانگین “امید به زندگی” افراد در جوامع مختلف هم بتوان بررسی کرد. نگاه به طول عمر زنان و مردان تو یک جامعه کمتر مذهبی صنعتی نسبت به جامعه ی خیلی مذهبی تر سنتی، شاید بتواند به فهم بهتر این تحقیق کمک کند.
بخصوص اگه افزایش طول عمر انسان ها بواسطه پیشرفت های پزشکی و بهبود در کیفیت زندگی را در گذر زمان نگاه کنیم، نکته های زیادی برای یادگیری وجود دارد.
سلام .البته مطمئنا نتایج در مذاهب و گروه های مختلف متفاوت خواهد بود،خوبه همین آزمایش روی یک گروه مسلمان هم انجام بشه. من بار ها بیماری هاییم مثل سردرد و دل درد و تب و… را با دعا درمان کردم
از کجا مطمئنین که نتایج در مذاهب مختلف، متفاوت خواهد بود؟
همچنین چطور مطمئنین که این بیماریها در اثر دعا خوب شدن؟ شاید به صورت طبیعی خوب شدن یا اصلاً معجزهای رخ داده باشه.